Dziś trochę na smutno.

Wczoraj zmarła Barbara Rosiek. Dla mojego pokolenia to kobieta symbol. Symbol trudów dorastania, walki o lepsze jutro, walki o siebie. To autorka bestsellerowej, autobiograficznej powieści "Pamiętnik narkomanki", która od momentu wydania w 1985r. jest jedną z najczęściej wznawianych książek na polskim rynku wydawniczym.

Zapraszam do obejrzenia krótkiego wywiadu z autorką prowadzonego przez Afera na dywaniku
Pamiętnik narkomanki 35 lat póżniej

Barbara Rosiek urodziła się 25 czerwca 1959 w Częstochowie. Często była nazywana "przyjaciółką wykluczonych"."Pamiętnik narkomanki" pisała od 14. roku życia aż do rozpoczęcia studiów. Na jego kartach  opisała własne przeżycia i walkę z uzależnieniem od narkotyków. Pamiętnik był jej debiutem literackim wydanym w latach 80-tych XXw. 

Rosiek mimo bardzo zaawansowanej choroby narkotykowej, zwalczyła nałóg. Nie poddawała się ukończyła szkołę średnią, a następnie  psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pracowała jako psycholog kliniczny w szpitalach w Częstochowie i Lublińcu, a także w Towarzystwie Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych "Powrót z U". Była także wolontariuszką w hospicjum dla osób umierających na nowotwory. Jej numer telefonu i e-mail były dostępne dla wszystkich, którzy potrzebowali jej pomocy.

Barbara Rosiek napisała jeszcze dziesięć książek poświęconych narkomanii i terapii, w tym takie powieści jak "Kokaina", "Byłam schizofreniczką", "Alkohol, prochy i ja" czy "Ćpunka". Ukazało się także jej 15 tomików poezji, autorka zwykła mawiać, że jej najważniejsza książka ciągle jest przed nią. 

International Biographical Centre w Cambridge w 2002 roku przyznało jej srebrny medal za całokształt twórczości literackiej, a minister kultury w 2016 roku brązowy Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Jej książki najczęściej pisane były w pierwszej osobie, jednak często opierały się też o doświadczenia pacjentów.

Żródło zdjęć i opisu: https://kultura.gazeta.pl/kultura/7,114528,25901722,nie-zyje-barbara-rosiek-autorka-pamietnika-narkomanki-miala.html